ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΟΙΛΙΑΚΩΝ ΠΡΟΣΑΓΩΓΩΝ – ΧΡΟΝΙΟΣ ΒΟΥΒΩΝΙΚΟΣ ΠΟΝΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΘΛΗΤΕΣ
Το σύνδρομο “κοιλιακών-προσαγωγών” ή χρόνιος βουβωνικός πόνος των αθλητών εμφανίζεται συχνά σε αθλητές που η δραστηριότητά τους περιλαμβάνει λακτίσματα, τρέξιμο με επιταχύνσεις και αλλαγές κατεύθυνσης.
Η εμφάνιση μπορεί να είναι αιφνίδια ή προοδευτική, αλλά και οι δυο τύποι μπορούν να μεταπέσουν σε χρονιότητα, αν δε γίνει η σωστή αποκατάσταση με στοχευμένο πρόγραμμα ασκήσεων.
Στην αιφνίδια μορφή η αιτία είναι ο οξύς τραυματισμός των μυών της περιοχής και η θεραπεία ακολουθεί την κλασσική θεραπεία των μυϊκών θλάσεων. Αρχικά, υπάρχει μια περίοδος ανάπαυσης 2-5 ημερών, μέχρι να 
υποχωρήσει η οξεία φλεγμονή και στη συνέχεια ξεκινάει ένα προοδευτικό πρόγραμμα ασκήσεων για την ενδυνάμωση των μυών της περιοχής και την ενεργοποίηση των σταθεροποιών μυών της λεκάνης.
Στην προοδευτική μορφή του συνδρόμου, στα αρχικά στάδια, ο πόνος εμφανίζεται προς το τέλος της προπόνησης, υποχωρεί με την ξεκούραση και επανεμφανίζεται το επόμενο πρωί. Οι ήπιες δραστηριότητες και η προθέρμανση μειώνουν τα συμπτώματα. Ωστόσο, καθώς προχωράει η κατάσταση, ο πόνος εμφανίζεται άμεσα με την έναρξη της άσκησης, ολοένα διαρκεί περισσότερο και γίνεται πιο οξύς και τελικά αναγκάζει τον αθλητή να σταματήσει προσωρινά την αθλητική δραστηριότητα.
Σε αυτή τη μορφή του συνδρόμου είναι απαραίτητο να γίνει μια προσεκτική αξιολόγηση του αθλητή και να βρεθεί ποιες μυϊκές ομάδες έχουν το πρόβλημα, ώστε να δοθεί ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα ασκήσεων.
Το πρόγραμμα της αποκατάστασης συνήθως περιλαμβάνει:
- Ενεργοποίηση των σταθεροποιών μυών της λεκάνης και επανεκπαίδευση του κινητικού ελέγχου
- Η προοδευτική ενδυνάμωση των προσαγωγών, των γλουτιαίων, του λαγονοψοΐτη και των κοιλιακών μυών με ισομετρικές ασκήσεις και στη συνέχεια με ισοτονικές ασκήσεις.
- Στη συνέχεια ακολουθούν συνδυαστικές, λειτουργικές ασκήσεις που προσομοιάζουν την αθλητική δραστηριότητα, στις οποίες ο αθλητής χτίζει τη δύναμη και την αντοχή όλων των μυών της περιοχής.
- Τέλος, γίνεται αξιολόγηση του προτύπου κίνησης κατά το τρέξιμο και όταν κριθεί απαραίτητο, ο αθλητής επανεκπαιδεύεται να τρέχει με τρόπο που να μην καταπονεί την περιοχή.